Rijtest elektrische Nissan Leaf

Praktijkverbruik

We beginnen even met het einde van de testdag. Na afloop zijn we meteen een aantal auto’s ingedoken om de on board-statistieken te raadplegen. Twee collega-journalisten lieten een verbruik noteren van gemiddeld 0,15 kWh/km. Eén collega, een liefhebber van stevig doorrijden, spaarde ook de Leaf niet. Hij noteerde een verbruik van gemiddeld 0,2 kWh/km over een afstand van 112 km. Bij 0,15 kWh rijdt je 155 km voordat de bodem van de accu is bereikt. En met een gemiddeld van 0,2 km haal je 116 km. Voor een meer dan 1.500 kilo zware auto (1.525 kilo dus) een nette prestatie. Enige opmerking: het was lekker weer (meer dan 20 graden), dus de airco was aan.

Testbereik 200 km?

Nissan houdt zelf een bereik aan van 160 km volgens de LA4-testcyclus. Begin november volgt een definitief cijfer voor de Europese typekeuring. Maar die NEDC (New European Drive Cycle) is slechts een kunstmatige meetnorm om auto’s onderling te vergelijken. Het zegt niks over het werkelijke verbruik, dat soms wel 30% hoger ligt. Andersom kun je dus het werkelijke verbruik met 30 % verlagen om een schatting te maken van het NEDC-cijfer. In theorie is 200 km NEDC-bereik niet onmogelijk (Nissan meldde eerder 180 km NEDC). Maar nogmaals, het zegt helemaal niks over het bereik in de praktijk.

Even verder rekenen: de Leaf zou met de energie van 1 liter benzine (8,9 kWh) dus 59,3 km kunnen rijden. Die 160 km haalt hij met 2,7 liter benzine. De elektrische aandrijving is meer dan 4x efficiënter dan een verbrandingsmotor.

Lege accu

De Leaf registreert voortdurend het actuele verbruik en de beschikbare actieradius. Hij toot op de kaart verder nog welke oplaadpunten er binnen het bereik vallen. Zonder handleiding vind je al snel de weg in de info die op het grote middendisplay te zien is (touch screen). Op het dashboard staat een samenvatting van deze info, dus het kan niet missen. Nissan zegt het niet met zoveel woorden, maar als je strandt met een lege accu doe je dat bewust door alle informatie en aanwijzingen een voor een te negeren.

En als we even neuzen in de documentatie zien we nog een getalletje waar Nissan nog weinig over heeft gemeld: de Leaf accelereert in 11,9 seconden van 0 tot 100 km./u. Da’s netjes, maar voor de 280 Nm koppel vanaf stilstand niet bijzonder. De elektronica dempt de trekkracht een beetje. Wel kun je de auto perfect doseren. Als je wilt kun je op een helling de auto zonder moeite exact 10 centimeter vooruit laten rollen.

We hebben de Leaf in en rond de Portugese hoofdstad gereden. Vier maanden eerder stuurden we de auto een klein uurtje over het testcircuit in Oppama. En eerlijk gezegd zijn er verrassend weinig verschillen: hij voelt snel en rijdt fluisterstil. Het sturen voelt kunstmatig licht – iets waar je na een paar minuten geen erg meer in hebt. De remmen voelen trefzeker en gelijkmatig. Ook als de techniek omschakelt van afremmen door de accu bij te laden naar mechanisch remmen.

Jammer: te gewoon

Eigenlijk is het jammer dat het elektrisch rijden in gewoon verkeer niet bijzonderder voelt – de sensatiefactor is tamelijk bescheiden. In de file verveel je je al net zo snel als met elke andere auto.

Oké, je kunt lekker rommelen met de boordcomputer en je verbruik zien in fraaie grafiekjes. De techniek biedt veel, inclusief communicatie met je smartphone, toegang tot Google-info en de optie om op je pc een route uit te zetten en die te uploaden naar je auto. Grappig genoeg zitten links naast het stuur nog wat knopjes, waarmee je info oproept over de gereden afstand, tijd en gemiddelde snelheid. Dat is de eigenlijke boordcomputer in de klassieke zin.

Eco-stand

De Leaf rijdt lekker en soepel zeg maar op het niveau van een zescilinder benzinemotor. In de Eco-stand doet hij wat kalmer aan en laadt hij bij het remmen wat agressiever op. Voor rijden druk stadsverkeer is dat prima, maar je mist toch al snel de power die de motor heeft. Ben wel benieuwd welke verbruiksscore rustig rijden in de eco-stand oplevert. Dat moet toch al snel richting de 0,12 kWh/km kunnen gaan (bereik: 193 km).

Minpunten

Na even zoeken hebben we wat minpunten gevonden. Zoals dat malle, doodsaaie oranje lampje midden voor je neus op het dashboard dat vertelt dat de auto bedrijfsklaar is. Eerst denk je dat je een deur niet goed gesloten hebt, maar nee, de auto vertelt dat alles oké is. Dat kan toch veel sexier? In mijn Leaf (if ever) gaat daar dus een plakkertje overheen. Wie heeft een goeie tekstsuggestie? Minpunt twee is wat serieuzer: de voorstoelen zijn nogal zacht. Met name de zitting. De stoel is groot genoeg om voldoende steun te beiden, maar het voelt toch slapjes. Mag best steviger.

Oplader in laadruimte

En een ander item is de oplader in de auto: die staat tussen de achterwielen. Als je de rugleuning van de bank neerklapt, zit er dus een niveauverschil van 20 tot 30 centimeter in de laadruimte. Het neerklappen gaat overigens erg makkelijk evenals het terugvouwen. De zitpositie voorin is goed: er is voldoende ruimte. Achterin is ook ruim voldoende hoofdruimte, maar de zitting van de achterbank staat relatief dicht bij de vloer. Dat zit wat minder comfortabel.

C30, Ampera, i MiEV of Leaf?

Achter het stuur geen klagen over het comfort. Of de prestaties. Samen met de Opel Ampera en de Volvo C30 behoort de Leaf tot de meest volwassen en lekkerst rijdende elektrische auto. Nou komen die andere twee voorlopig niet naar Nederland. En is de C30 een tikkie krapper en de Ampera wordt weer duurder. Qua prijs is de Mitsubishi i MiEV vergelijkbaar. Qua prestaties niet. De Leaf rijdt verder, biedt meer luxe, is ruimer en rijdt comfortabeler.

1.000 exemplaren

Alleen, de Leaf kun je nu niet kopen. Je kan hem nog niet eens bestellen… De gemeente Amsterdam krijgt er 100 volgend jaar februari en maart. Leaseplan krijgt er een heel aantal. En vanaf juni 2011 kun je hem kopen. Nissan denkt er 1.000 beschikbaar te hebben voor de laatste twee kwartalen van 2011 en het eerste kwartaal van 2012. Er zijn er 100 per maand. Nou, in december start de pre-ordering….

Garantie

Geeft Nissan in de VS 8 jaar en 100.000 km garantie, in Nederland gaat het om 3 jaar voor de auto en 5 jaar voor de ev-techniek inclusief de accu. Na 5 jaar heeft de accu nog 80 % capaciteit. De levensduur van de accu wordt beraamd op minstens 10 jaar. Omdat het capaciteitsverlies afneemt, rekent Nissan na 10 jaar met 65 tot 70 % capaciteit (ca. 110 km). Nissan stelt tegen die tijd een lopend programma voor hergebruik van de accu te hebben en daarmee ook restwaarde te genereren. Aardig om te weten: bij een defect aan een cel, kan Nissan een van de 48 modules of zelfs een cel vervangen. Scheelt weer in de portemonnee.

De Leaf betekent minder goed nieuws voor de caravanliefhebbers: een trekhaak is niet voorzien. Het trekken van een aanhanger zou het bereik ook drastisch reduceren.

Nissan heeft wel een slot ontwikkeld voor de laadklep in geopende positie (gedurende opladen), maar details over de levering (standaard, wanneer beschikbaar) ontbreken.

De Leaf is nu in een versie leverbaar. Alleen de kleur kan gekozen worden en de optie van het zonnepaneel in de achterspoiler. Alle andere zaken zijn standaard en daarmee onveranderlijk. Nu de productie is gestart zijn er voor in- en exterieur voorlopig geen wijzigingen gepland.

WIL IK HEM NOG WEL?

Na de kennismaking met de Leaf in juni wist ik het zeker: ik wil er heel graag een, een zwarte, en vlug een beetje. De vraag in Lissabon was of de sensatie die de auto opriep (meer als fenomeen dan puur als voertuig) nog gevoeld wordt.

Het antwoord is “ja en nee”. Het is raar hoe snel iets nieuws gewoon wordt. En dat je je dan toch ineens wel stoort aan kleine zaken, zoals de zachte stoelen, de lichte besturing, het zo op het oog fragiele laadklepje en het gehannes om de 6 meter lange oplaadkabel in het kleine tasje te propppen die dan ook nog eens een stuk laadruimte afneemt. Maar je krijgt ook meer oog voor eerder onopgemerkte elementen. Zoals de telematica. De vormgeving. De ruimte. En ook het rijden in normaal verkeer.

Praktisch gesproken, met 10 km woon/werkverkeer, kan ik met de Leaf goed uit de voeten. De prijs is min of meer acceptabel, de kids passen achterin. Er zijn dus geen praktische bezwaren (het huishouden telt nu 3 auto’s…).

Ik zie mezelf niet echt als een soort ev-missionaris, maar wil de ontwikkeling wel van héééééél dichtbij beleven. En een klein een zetje in de goede richting geven. De Leaf geldt voor dit moment als het beste voorbeeld van de nieuwe generatie auto’s. Het is de meest verfijnde, meest doorontwikkelde EV die er komt/is. Juist die mix van nieuwe aandrijftechniek en handige IT-voorzieningen geeft de doorslag. De Leaf beschikt niet alleen over nieuwe techniek – hij voegt er ‘intelligentie’ aan toe.

Dus als de orderboeken voor Nederland in december opengaan, lig ik de avond ervoor in mijn slaapzak voor de deuren. Amsterdam krijgt in februari en maart de eerste auto’s, maar ik ga voor een paar maanden voorsprong niet verhuizen. Gratis parkeren en gratis stroom veranderen daar weinig aan.

Ik twijfel nog wel aan de kleur – dat blauw staat hem gewoon erg goed. Beter misschien dan een zwarte kleur die de vormen vaak verhult.